“Ilda is echt één met de muziek. Ik vond haar een openbaring. Ze heeft een heel eigen stijl die mij zeer aanspreekt, omdat zij de muziek zo op een heel eigen manier bezield en spiritueel vertolkt. Armeense muziek heeft ook een heel volks genre, naast de liturgische liederen. Daar heb je weer een heel andere techniek voor nodig. Ik heb nog nooit iemand met zo een passie zien optreden. Zoals zij de spanning weet op te bouwen en weet over te brengen op het publiek, vond ik heel spannend om te ervaren.”

“De Armeense cultuur is een oude beschaving die op een belangrijk kruispunt ligt tussen Oost en West en Noord en Zuid. Deze zelfde brugfunctie herken je ook in de Armeense muziek. De muziek weerspiegelt drie traditionele stromingen uit het vroegere sociale leven: De liturgische gezangen (sharagans) vertegenwoordigen de Armeense kerk; in de liederen van minstreels beluistert men de heldendaden van de adel en in de volksliederen hoort men de emoties van het volk. Ilda Simonian vertolkt op een sensitieve wijze de emoties die zijn verklankt en verwoord in traditionele Armeense vocale genres. Door haar vertolking slaat zij een brug tussen de Armeense en Nederlandse cultuur.”

“Zij heeft zo een mooie en aparte stem en een krachtige uitstraling, die goed bij de melancholieke, maar ook aardse Armeense muziek past. De harmonie van de Armeense muziek doet me denken aan de oude Gregoriaanse klanken, maar herinnert me tegelijkertijd ook aan de Kaukasische volksmuziek. Ik word er rustig van. Hoewel het geestelijke muziek is en ondanks de mineur van de liederen, klinkt het vrolijk. Daar bedoel ik mee dat het aards is en verzoenend met het leven en het lijden van de mens. Misschien wel omdat ik zo van volksmuziek houd, oefent de authenticiteit van haar muziek een sterke aantrekkingskracht op me uit.”

“Ilda Simonian’s repertoire bestaat uit verschillende elementen van de rijke, zeer oude Armeense traditie. Ze zingt volksliederen, die diep in het bewustzijn van de Armeniërs geworteld liggen en daarom voor sympathieke herkenning zorgen bij het Armeense deel van haar publiek. Sympathieke herkenning ook door de uitvoering van haar werk, die ook mensen die met het Armeense volksrepertoire nog onbekend zijn aanspreekt. Daarnaast put zij uit de buitengewoon rijke traditie van de kerkelijke hymnen, die tot de vijfde eeuw van onze jaartelling terugreikt. Het Armeense hymnarium is in de loop van duizend jaar tot stand gekomen door de toewijding van de beste dichters en componisten die Armenië heeft voortgebracht. De wijze waarop Ilda beide tradities recht doet is indrukwekkend, ook voor wie niet alleen van de melodieën en de zang geniet, maar bovendien met de taal, de teksten en hun achtergrond vertrouwd is. Vertolkingen van liederen van Komitas (1869-1935), zowel diens bewerkingen van volksliederen als die uit de Armeense liturgie, en van de beroemde dichter-zangermuzikant Sayat Nova (1712-1795) zijn een uitdaging voor elke professionele zanger. Haar repertoire kent ook vertolkingen van moderne componisten zoals Melikian en toonzettingen van gedichten van bekende dichters uit de negentiende en twintigste eeuw zoals Bedros Dourian en Silva Kapoutikian, die specifieke eisen stellen aan het talent van de uitvoerder. Ilda Simonian is tegen deze elk van deze uitdagingen meer dan opgewassen.”